Hep başkasından beklemek

Toplumda ortak olarak bulunulan yerlerde yine ortak bir konu ortaya çıkıyor; bir başkasından beklemek. İşin kolayına kaçan, sorumluluk almak istemeyen, kendini düşünen bazı kimselerin ortak bir yanları var ki, hep başkasından beklemek. Beklentileri gerçekleştiğinde mutlu olan kimseler, karşısındaki insanlar için ise aynı şeyi düşünmezler. Yaşantımızda bu gibi kimselerle mutlaka denk gelmişizdir. Trafikte, alışverişte, yaşamış olduğumuz binalarda, işyerlerinde, toplu ulaşım araçlarında, sokakta… Bir şeyleri hep başkalarından bekleyen kimseler, yerine göre duyarsız, yerine göre de kendine güveni olmayanlardır. Kendi hatasını kabul etmeyenler, başkalarının en ufak hatasını arama yoluna gidebilmektedir. Hep başkasından bekleyenler, toplumda umursamaz davranışlar sergilerler. Mesela trafikte bu gibi kimselere çok sık rastlayabiliyoruz. Kendisi aracın direksiyonunda olduğunda yaya şeridinde bekleyen yayalara yol vermeyenler, kendileri yaya olduğunda yol vermesini beklerler. Toplu ulaşım araçlarında da benzer görüntülere denk gelmişizdir. Kendisinden yaşça büyük bir kimse araca bindiğinde ve oturacak yer yoksa duyarsızlık örneği sergileyen kimse, şöyle bir etrafına bakarak, yaşlı vatandaşa başkasının yer vermesini bekler.

 Gelelim oturmuş olduğumuz binalardaki duruma. Her gün binada karşılaşan komşulardan bazıları vardır ki, en basitinden bir selam vermeyi bile, karşısındakinden bekleyen kimseler vardır. ‘Komşu komşunun külüne muhtaçtır’ atasözünü unutmamak gerek. Teknolojinin oldukça geliştiği günümüzde, hemen herkeste cep telefonu bulunmasına rağmen, sevdiği kimseleri aramayıp, aranmayı başkalarından bekleyen kimseler de vardır. Üstelik bu gibi davranışlarda bulunan kimseler, kendisi aramadığı gibi karşı tarafı aramadığı için haksız bularak, kendince haklı çıkmaya çalışırlar.

 Sevdiği kimselere güzel sözler söylemeyip karşısından bekleyenler, iyilik yapmayı, yardımlaşmayı ve paylaşmayı başkasından bekleyenlerde bulunmaktadır. Karşısındaki insanlara güzel söylemek ve onları mutlu etmekle kimse mutsuz olmaz. Güler yüzü olmayı ve güzel sözleri karşımızdakine söylemekten çekinmemeliyiz. İnsanlar arasındaki iletişim en önemli kuralı önce selamlaşmak ve güler yüzdür. Bu konuda bile karşısındaki insandan beklenti içinde olanlarda bulunuyor. Bir kimsenin işin hep kolayına kaçması, karşılaştığı olayları kendi menfaatlerine göre yorumlaması, işine geldiği gibi davranışlar sergilemesi, o kimselerin bir süre sonra toplumda yalnız kalmasına da neden olabilecek davranışlardır.

 İnsanın önce kendisine, sonra karşısındakine dürüst olması gerekiyor. İnsanın önce kendisini, sonra karşısındaki insanı sevmesi gerekiyor. Önce kendisine sonra karşısındakine güvenmesi gerekiyor. Kendimizin uygulamadığı bir şeyi başkasından beklemek ne kadar doğru olabilir ki? Karşımızdaki kimselerden bir şey isterken veya beklerken, kendi yaptıklarımızı veya yapamadıklarımızı da düşünmemiz gerekmiyor mu? Belkide hayatta yapmamız gereken birçok şeyi hep karşımızdakinden bekliyoruzdur, kimbilir…

 

 

Yazarın tüm yazıları