Hep başkasından beklenmemeli…

Hep başkasından beklenmemeli…

Toplumda ortak olarak bulunulan yerlerde işin kolayına kaçan, sorumluluk almak istemeyen, hep kendini düşünen bazı kimselerin ortak bir yanları var ki, hep başkasından beklemek. Beklentileri gerçekleştiğinde mutlu olan bazı kimseler, karşısındaki insanlar için ise aynı şeyi düşünmezler. Yaşantımızda bu gibi kimselerle mutlaka denk gelmişizdir. Trafikte, alışverişte, yaşamış olduğumuz binalarda, işyerlerinde, toplu ulaşım araçlarında, sokakta…

Bir şeyleri hep başkalarından bekleyen kimseler, yerine göre duyarsız, yerine göre de kendine güveni olmayanlardır. Kendi yaptıkları hataları bile başkasına yükleyen kimselere de denk gelebiliyoruz. Kendi hatasını kabul etmeyenler, başkalarının en ufak hatasını arama yoluna gidebilmektedir. Hep başkasından bekleyenler, toplumda umursamaz davranışlar sergiler, duyarsızlık bu kimseler için had safhadadır.   

Mesela trafikte bu gibi kimselere çok sık rastlayabiliyoruz. Kendisi aracın direksiyonunda olduğunda yaya şeridinde bekleyen yayalara yol vermeyenler, kendileri yaya olduğunda yol vermesini beklerler. Toplu ulaşım araçlarında da benzer görüntülere denk gelmişizdir. Kendisinden yaşça büyük bir kimse araca bindiğinde ve oturacak yer yoksa duyarsızlık örneği sergileyen kimse şöyle bir etrafına bakarak, yaşlı vatandaşa başkasının yer vermesini bekler. Ama bir kendisinin de yaşlanacağını aklına getirmez veya getirmek istemez.

Gelelim oturmuş olduğumuz binalardaki duruma. Her gün binada karşılaşan komşulardan bazıları vardır ki, en basitinden bir selam vermeyi bile, karşısındakinden bekleyen kimseler vardır. Kendisi selam vermediği halde, karşısındaki kimsenin selam vermediğini eleştirenlerde bulunabilmektedir.

Teknolojinin oldukça geliştiği günümüzde hemen herkeste cep telefonu bulunmasına rağmen, sevdiği kimseleri aramayıp, aranmayı başkalarından bekleyen kimseler de vardır. Üstelik bu gibi davranışlarda bulunan kimseler, kendisi aramadığı gibi karşı tarafı aramadığı için haksız bularak, kendince haklı çıkmaya çalışırlar. Aslında bu gibi kimselerin aramasını beklemekte boşuna olsa gerek.

Sevdiği kimselere güzel sözler söylemeyip karşısından bekleyenlerde vardır. Karşısındaki insanlara güzel söylemek ve onları mutlu etmekle kimse mutsuz olmaz. Güler yüz ve güzel sözleri karşımızdakine söylemekten çekinmemeliyiz. İnsanlar arasındaki iletişim en önemli kuralı önce selamlaşmak ve güler yüzdür. Bu konuda bile karşısındaki insandan beklenti içinde olanlarda bulunuyor. Bir kimsenin işin hep kolayına kaçması, karşılaştığı olayları kendi menfaatlerine göre yorumlaması, işine geldiği gibi davranışlar sergilemesi, o kimselerin bir süre sonra toplumda yalnız kalmasına da neden olabilecek davranışlardır.

İnsanın önce kendisine, sonra karşısındakine dürüst olması gerekiyor. İnsanın önce kendisini sonra karşısındaki insanı sevmesi gerekiyor. Önce kendisine sonra karşısındakine güvenmesi gerekiyor. Kendimizin uygulamadığı bir şeyi başkasından beklemek ne kadar doğru olabilir ki? Karşımızdaki kimselerden bir şey isterken veya beklerken, kendi yaptıklarımızı veya yapamadıklarımızı da düşünmemiz gerekmiyor mu? Kendimizin yapmadığı veya uygulamadığı şeyleri bir başkasından beklemek, ne kadar doğru olabilir.

 

Yazarın tüm yazıları