Beklenen değerler…

Beklenen değerler…

Toplumda karşılaşılan ve kabul görmeyen bazı davranışlar, tepki gösterilmesine neden olsa da, her zaman için karşıdaki bireyin insan olduğunu ve herkesin hata yapabileceğini de unutmamak gerekiyor. Güne ilk başlarken yakınlarımıza ve arkadaş çevremize vermiş olduğumuz selam, karşımızdakine duyduğumuz saygı ve sevginin yanında, gelenek olarak kültürümüze yerleşmiş bir olgudur. Bir ortama girildiğinde de gelen kimsenin güler yüzle selam vermesi o kimsenin orada bulunanlara göstermiş olduğu saygıdan ileri gelmektedir. Yine aynı şekilde karşıdaki kimsenin de verilen selamı alması olması gereken durumdur. 

Aynı şeylerle yaşamış olduğumuz binada karşılaşıyoruz. Binada oturan herkesi tanımayabiliriz. Fakat belkide her gün yanımızdan geçen ve aynı binayı paylaştığımız insanlara selamlaşmanın hiçte zor olmadığını düşünüyorum. Önemli olan insanların birbirine saygı ile yaklaşması ve insan olduğu için değer vermesi değil midir?    

Trafikte de benzer durumlarla karşılaştığımız olmuştur. İster araç sürücüsü olalım, isterse yaya, karşımızdaki kimsenin insan olduğunu unutmayalım. İnsanların bazıları kendileri saygı göstermediği halde başkalarından saygı bekliyor ki, bu deyim yerindeyse bencillikten başka bir şey değildir. Günümüzde daha çok trafikte karşılaştığımız bazı durumlar, bazı duyarsız sürücülerin karşısındaki insana saygı göstermediğini, yalnızca ‘ben’ duygusuyla hareket ettiğini de gösteriyor.  

Aracını hatalı park ederek trafiğin sağlıklı işlemesine engel olanlar, yaya şeritlerinin olduğu yerlerde yayaların geçiş üstünlüğü olduğunu düşünmeyenler, sırf kendi zevki için etrafı rahatsız edecek şekilde araç kullananlar, engelli rampalarının önlerine araçlarını park ederek, engelli vatandaşlarımızın ulaşım hakkına engel olanlar, saygısızlık ve duyarsızlık örneği sergiliyor. 

Toplu ulaşım araçlarında karşılaşılan, kendinden büyük ve yaşlı vatandaşlara yer verme konusu, her zaman sıcaklığını koruyan bir mesele olarak karşımıza çıkıyor. Çoğu kez şahit olduğumuz kendisinden büyük bir kişi toplu ulaşım aracına bindiğinde, koltukta oturmakta olan yaşça daha küçük vatandaşın adeta onu görmezden gelerek umursamaz davranışları da saygının boyutunu daha iyi görmeyi sağlıyor.    

Saygı karşılık beklemeden gösterilen bir değer olmalıdır ki, bir anlam kazanabilsin. İnsanlara, insan olduğu için değer verelim. İnsanların ortak olarak yaşamış oldukları yerlerde en başta gelen şeyin ise saygı ve hoşgörü olduğunu düşünüyorum. Saygı kavramı yalnızca büyüklerin küçüklerinden beklediği bir davranış veya söz olmaktan çıkıp, herkesin birbirine göstermek durumunda bulunduğu bir davranış biçimidir.  

Saygı yalnızca toplumda değil, bulunmuş olduğumuz her yerde gösterilmesi gereken ve beklenen bir olgudur. Ortak değerlerimizden saygı ve hoşgörü, sosyal dayanışmayı oluşturan ve sürekli kılan en önemli faktörlerdendir. Herhangi bir fiziksel emek harcamadan, yalnızca söylemiş olduğumuz sözler insanları yoran hareketler değil, yalnızca, önce insan olmanın getirdiği normal davranışlar olduğunu düşünüyorum. İnsanların bir başkasının düşüncesine ve değerlerine önem vermesi, tutum ve davranışlarında empati kurması, beklenen değerlerin başında gelmektedir.

Yazarın tüm yazıları